Αποστολάκης, Γιάννης

(1886 – 1947).Κριτικός λογοτεχνίας και πανεπιστημιακός. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Υπηρέτησε ως καθηγητής σε διάφορα σχολεία και το 1917 αποσπάστηκε στο Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας. Το 1926 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μαζί με τους Γ. Αλιμπέρτη και Γ. Ν. Πολίτη ίδρυσε το περιοδικό Κριτική και Ποίησις (1915-19), στο οποίο δημοσίευσε διάφορα κριτικά του κείμενα. Το 1923 εκδόθηκε το έργο του Η ποίησις στη ζωή μας, στο οποίο διατύπωσε τις απόψεις του για τη νεότερη ελληνική ποίηση. Άλλα έργα του: Δημοτικά τραγούδια (1929), Τα τραγούδια μας (1934), Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1936), Ο Κρυστάλλης και το δημοτικό τραγούδι (1937), Τοτραγούδι της Αγίας Σοφίας (1939), Το κλέφτικο τραγούδι: το πνεύμα και η τεχνική του (1950) κ.ά. Η συμβολή του Α. στη μελέτη του δημοτικού μας τραγουδιού ήταν αξιόλογη. Υπήρξε ιδιαίτερα οξυδερκής, αλλά και υπερβολικός στις κρίσεις του, ίσως γιατί οι αισθητικές του αντιλήψεις τον οδήγησαν σε απαιτήσεις υψηλής ποιοτικής τελειότητας, που σποραδικά μόνο μπορούσε να συναντήσει ο ερευνητής, ακόμα και σε κείμενα της κλασικής λογοτεχνίας. Ωστόσο, η άρνηση που εμπεριέχουν οι απόψεις του, με μοναδική εξαίρεση θετικής κριτικής την αναγνώριση του έργου του Δ. Σολωμού, άσκησε γόνιμη επίδραση στην προσπάθεια της ποιοτικής ανόδου της νεότερης λογοτεχνίας μας.